در نظر گرفتن واکش دیگران بعد از شنیدن حرفام

یادم رفته کجام دارم چیکار می کنم یادم رفته اهدافم چی بود یادم رفت شخصیتم چی بود توی عید امسال یه سری حرف‌ها و صحبت‌ها زدم که فقط قبل از زدم به اون حرفا فکر کرده بودم که چرا می خوام بزنم و  اما اصلا فکر نمیکردم به این که واکنش طرف مقابل هم میتونه چی باشه و واکنش طرف مقابل را اصلاً پیش‌بینی نکردم چیزی که امسال سعی می کنم بیشتر  حواسم بلشه. که توی مواقعی که می خوام با کسی صحبت کنم و فقط دنبال گفتن و اتمام جمله ام باشم . باید قبل از حرف زدن کلمات را مزه مزه کنم و حرف بزنیم اما این کافی نیست باید حواسم باشه که بعد از آن کلماتی که مزه مزه کردی و گفتی طرف مقابل چه واکنشی رو نشون میده امسال تو مدرسه هم چند بار این اتفاق افتاد

با مدیر و همکاران صحبت می کردم و سعی می کردم تمام حرف هایی که توی ذهنم بود رو به بهترین شکل بیان کنم اما اصلاً حواسم به واکنش طرف مقابل نبود به عنوان مثال یه بار سر کلاس مدیر وارد شد و من جمله رو زدم که موجب شد مدیر به من بگه که تعداد روزهای کلاست رو بیشتر کن و یا ساعت‌های بیشتری تایم بذار برای من که توی رفت و آمد بودم شرایط سختی ایجاد می شد و بعد متوجه شدم اشتباه از من بود که اصلاً فکر نکردم جمله ای که دارم میزنم واکنش طرف مقابلم در برابرش چی هست و ممکنه چه حرفی رو بزنه و فقط میخواستم  جمله خودم رو تکمیل کنم و تمام کنم و بیان کنم و این ضربه ای به من واردکرد

 عید امسال ضربه بزرگتری وارد شد ارتباطم که  من مایل نبودم که این اتفاق بیفته واقعا از اینکه این اتفاق افتاد ناراحت هم شرایط ایجاد شد و من تو عالمی حرفایی رو زدم که برداشت های بدتری از اون حرفی که من زدم گرفته شد و  حرف هایی رو که من هم نزدم به حساب من آوردن و این برای من بد شد متوجه شدم که باید دقت کنم صحبتی که می کنم ممکنه و اکشن و حالتی رو در طرف مقابل ایجاد کنه که  من انتظارشو نداشتم. پس باید حواسم به این موضوع بیشتر باشه